Zapytanie ofertowe
Wybrane referencje
Kanał YouTube
Słowo wstępne do samouczka
Programy wspomagające projektowanie CAD są dzisiaj nieodłącznym narzędziem pracy inżynierów, projektantów, architektów – jednym słowem ludzi którzy na co dzień zajmują się tworzeniem dokumentacji technicznej.
Jednym z takich programów, dostępnych w języku polskim, jest ZWCAD firmy ZWSOFT. Mnogość dostępnych narzędzi sprawia, iż projektowanie w nim ograniczone jest wyłącznie wyobraźnią twórców i możliwościami technologicznymi wykonawców. Niestety jest jeden „kamyczek w ogródku” wszystkich programów wspomagających projektowanie – każdy z nich jest tylko tak dobry jak obsługujący go człowiek. Innymi słowy bardzo ułatwiają one proces tworzenia, ale nie zastąpią fachowej wiedzy popartej doświadczeniem.
Niniejszy podręcznik powstał z myślą o osobach dopiero rozpoczynających swoją przygodę z programami CAD-owskimi, stąd też znajduje się w nim dużo opisów w sposób możliwie najprostszy wyjaśniających kulisy pracy z programem. Wychodząc z założenia, że ma to być książka techniczna a nie powieść, owe opisy starałem się stworzyć tak, aby zawierały jak najwięcej treści i jak najmniej tekstu.
Ocena użytkowników: 4 / 5
Ten rozdział wprowadza do rysowania w ZWCAD-zie. Zostały w nim omówione zagadnienia związane z uruchomienie programu, oraz podstawowymi ustawieniami zwiększającymi komfort pracy. Poruszona została także kwestia pliku startowego, warstw oraz przestrzeni modelu i papieru.
W poprzednim rozdziale rysowaliśmy rzut główny koła łańcuchowego jednorzędowego, teraz przyszła kolej na stworzenie jego przekroju, przy założeniu że będzie on poprowadzony przez całe koło wzdłuż pionowej osi symetrii – rysunek poniżej.
Po krótkim wprowadzeniu nadszedł czas na samodzielne rysowanie. Naszym zadaniem będzie stworzenie rysunku wykonawczego koła łańcuchowego jednorzędowego, a konkretnie jego rzutu głównego – rysunek poniżej.
Jak każda praca tak i rysowanie w ZWCAD-dzie powinno być zaplanowane i przemyślane, inaczej stracimy dużo czasu i energii na niepotrzebne kreślenie, przesuwanie, kopiowanie, odbijanie itp. operacje. Dlatego w pierwszej kolejności zawsze trzeba wiedzieć co chce się narysować, drugim etapem jest przemyślenie „jak to zrobić aby się nie narobić”. Oczywiście bez przesady z tym przemyślaniem, wystarczy zaledwie kilka, kilkanaście minut aby opracować wstępną koncepcję, reszta wyjdzie w trakcie pracy.
Wymiary są nieodłącznym elementem rysunku technicznego. Najczęściej spotyka się je, co jest zrozumiałe, na rysunkach wykonawczych, niemniej jednak nawet na rysunkach złożeniowych „czują” się doskonale informując np. o gabarytach urządzenia. Również dokumentacja techniczna elementów wykonywanych na maszynach CNC nie jest ich pozbawiona.
Polskie normy bogato opisują rodzaje wymiarów oraz zalecane sposoby ich umieszczania na rysunku. Celowo użyłem słowa „zalecane” gdyż tak bogaty temat jak wymiarowanie nie da się opisach na kilkunastu stronach normy, dlatego są tam ujęte tylko generalne wytyczne do stosowania, natomiast zasadą naczelną jest aby rysunek był czytelny. W swojej praktyce inżynierskiej kilka razy zdarzyło mi się postawić wymiar niezgodnie z wytycznymi w normie, ale były to zawsze sytuacje wyjątkowe, a co najważniejsze tak postawiony wymiar nie wpływał negatywnie na czytelność dokumentacji.