Przekształć do krzywej
Dostępne słowniki:
| Termin | Definicja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Przekształć do krzywej |  Umożliwia deformację kształtu z korzystając krzywej bazowej i krzywej docelowej. Operacje > Morficzne
Przekształć do krzywej (Morph Shape Curve to Curve) Komenda transformuje geometrię modelu poprzez deformację powierzchni na podstawie wybranej krzywej źródłowej i docelowej. Polecenie umożliwia grabowanie krzywej na modelu i jej zmianę do postaci krzywej docelowej, przy czym powierzchnie przylegające do krzywej są modyfikowane. Jest to zaawansowany sposób na osiągnięcie morfingu geometrii, który zachowuje powiązania między elementami modelu. Pracując na poziomie części, można dynamicznie zmieniać kształt powierzchni poprzez określenie punktu początkowego i końcowego transformacji. Komenda znajduje zastosowanie w projektowaniu elementów organicznych, gdzie wymagane są płynne przejścia między kształtami, oraz przy modelowaniu części wymagających precyzyjnych deformacji w określonych obszarach modelu. Metody i opcje działania komendy Komenda oferuje dwie główne strategie transformacji: opcja Zginanie (Bend) oraz opcja Przesunięcie (Translate). W trybie Zginania przylegające krawędzie zachowują względny kąt z krzywej 1 do krzywej 2, co daje bardziej organiczny rezultat. W trybie Przesunięcia krawędzie po prostu przesuwają się do nowej pozycji w postaci transformacji prostoliniowej. Wybór metody istotnie wpływa na charakter deformacji i ostateczny wygląd modelowanej geometrii. Wymagane dane wejściowe komendy Geometria – podczas modelowania niezbędne jest wybieranie geometrii do przekształcenia. Możliwe jest wybranie kształtu, ściany, krzywej 3D, linii podziału, punktu 3D lub bloku 3D. W przypadku wybrania ściany jej krawędzie automatycznie się blokują. Krzywa, Krzywa – pierwsza krzywa stanowi punkt początkowy morfingu, druga krzywa określa punkt docelowy transformacji. Opcjonalne dane wejściowe komendy Minimalizuj dane powierzchni – opcja zmniejszająca liczbę punktów sterujących użytych w zmodyfikowanych powierzchniach. Chociaż spowalnia to operację morfingu, dramatycznie zmniejsza gęstość punktów sterujących powierzchni wynikowych, co redukuje rozmiar części i czyni powierzchnie oraz kształty znacznie szybszymi do modyfikacji w kolejnych operacjach modelowania. Funkcje dodatkowe, opcje, ustawienia komendy Zakładka Przenieś (Move) – definiuje geometrię, która będzie się poruszać, oraz parametry wpływające na to, jak wiele geometrii sąsiadującej będzie się poruszać (parametry przejścia). Zakładka Zablokuj (Lock) – definiuje geometrię stacjonarną, która pozostanie nieruchoma, oraz te same parametry przejścia. Można zablokować poszczególne punkty, krawędzie, krzywe, ściany lub płaszczyzny odniesienia. Wpływ (I) (Influence) – określa promień oddziaływania. Mniejsza liczba oznacza bardziej zlokalizowaną zmianę, większa wartość promienia wpłynie na więcej części modelu. Sztywność (R) (Rigid) – określa promień ruchu sztywnego. Wypukłość (B) (Bulge) – określa współczynnik wypukłości dla obszaru przejścia. Nachylenie (Slope) – określa nachylenie dla obszaru przejścia. Płaski/Ostry (Flat/Peak) – określa, czy powierzchnie w nowym położeniu punktu są zaokrąglone (płaskie) czy ostre (ostrze). Opcja ta jest przydatna podczas przeciągania punktu w rogu lub na krawędzi części. Nieruchomy (Stationary) – zmienia geometrię do zablokowania. Tipsy i tricki użycia komendy w oprogramowaniu CAD Przy modelowaniu organicznych kształtów warto najpierw zapewnić precyzję krzywej źródłowej i docelowej, ponieważ dokładność morfingu bezpośrednio zależy od geometrii obu krzywych. Strategiczne wykorzystanie blokowania krawędzi na początkową wybranej ścianie zapobiega niechcianym deformacjom w obszarach, które mają pozostać niezmienione. Ustawienie mniejszego promienia oddziaływania na krawędziach części pozwala na bardziej kontrolowaną deformację, podczas gdy większy promień sprawdza się lepiej do gradualnych przejść. Opcja minimalizacji danych powierzchni powinna być stosowana na końcowym etapie modelowania, aby zoptymalizować wydajność modelu. Kombinacja trybu Zginania z odpowiednimi parametrami przejścia daje możliwość tworzenia płynnych, naturalnych deformacji bez gwałtownych zmian kształtu. Eksperymentowanie z różnymi wartościami wypukłości i nachylenia w obszarze przejścia pozwala uzyskać precyzyjne efekty morfingu dostosowane do specyficznych wymagań projektu. Synonimy komendy Deformacja krzywą, Morph do krzywej, Zmiana kształtu do krzywej, Transformacja na krzywej, Warp do krzywej
|
