Płaszczyzna

Umożliwia wstawienie dodatkowej płaszczyzny roboczej w przestrzeni 3D.

Szkic 3D > Odniesienie

Polecenie umożliwia tworzenie nowych płaszczyzn odniesienia w części lub zespole. Są one wykorzystywane do szkicowania lub jako baza dla kolejnych operacji modelowania. Płaszczyzny te mogą być tworzone na wiele sposobów – względem geometrii, układu współrzędnych, domyślnych płaszczyzn czy poprzez wskazanie punktów.

Metody definiowania płaszczyzny odniesienia:

• Geometria – płaszczyzna oparta na wskazanych elementach, pokazana na rysunku powyżej. Pole Wyniki umożliwia zdefiniowanie dostępnych więzów dla poszczególnych elementów (jeśli dostępne). 

• Odsunięta płaszczyzna - możliwe utworzenie płaszczyzny równoległej, odsuniętej o zadaną wartość.

• Kąt od ściany - wskazujemy Ścianę jako płaszczyznę odniesienia, Oś wobec której będzie rotowana tworzona płaszczyzna oraz Kąt. 

• 3 punktowa płaszczyzna - definiowana przez trzy wskazane punkty (Układ, Punkt X, Punkt Y).

• Na krzywej - możemy użyć Krzywej do tworzenia płaszczyzny. Miejsce na krzywej definiujemy poprzez Procent lub Odległość. Typ Kierunku: Prostopadły, Styczny, Prostopadły do krzywej, Styczny do krzywej - oraz w ostatnich dwu przypadkach wskazujemy dodatkową Krzywą wobec której ustawiana będzie nowa płaszczyzna. 
• Płaszczyzna widoku – płaszczyzna równoległa do aktualnego widoku.
  
• Dynamiczny – szybkie tworzenie płaszczyzny na bazie układu współrzędnych względem domyślnych płaszczyzn XY, XZ, YZ.

Poniżej przedstawiono metody wprowadzania płaszczyzny odniesienia:

Wymagane dane wejściowe

• Metoda – wybór sposobu tworzenia płaszczyzny.

• Geometria odniesienia – krzywa, krawędź, powierzchnia lub istniejąca płaszczyzna.

• Elementy pomocnicze – np. punkt i ściana, kąt

Opcje dodatkowe

• Wyrównanie do układów XY / XZ / YZ – dla metod 3-punktowych.

• Odsunięcie – możliwość odsunięcia płaszczyzny od wskazanej geometrii.

• Układ odniesienia – alternatywne źródło bazowania płaszczyzny.

• Oś X (punkt) – określenie kierunku osi X płaszczyzny.

• Kąty obrotu X, Y, Z – precyzyjne ustawienie orientacji płaszczyzny.

• Właściwości graficzne – kolor, typ i szerokość linii.

• Forma płaszczyzny – np. osie X-Y, prostokąt, osie X-Y-Z.

Uwagi

• Odniesienia z odsunięciem tworzą automatyczne wymiary, które można modyfikować.

• Atrybuty płaszczyzny można edytować za pomocą polecenia Edycja atrybutów.

• W trakcie innych poleceń (np. szkicowania) można kliknąć PPM > Wstaw odniesienie, aby utworzyć płaszczyznę bez przerywania bieżącej operacji.

• Tworząc lokalny układ współrzędnych, można również wstawić punkt odniesienia jako bazę.