Pozwala na wstawienie dodatkowego układu odniesienia współrzędnych w przestrzeni 3D.
Szkic 3D > Odniesienie
Za pomocą tej komendy możesz wstawić nowy układ odniesienia (Datum CSYS), który posłuży jako dodatkowy współrzędny system odniesienia. Układ odniesienia składa się z jednego punktu początkowego (zera), trzech osi (X, Y, Z) oraz trzech płaszczyzn odniesienia. Może być wykorzystywany jako niezależna jednostka konstrukcyjna.
W obszarze roboczym układ odniesienia wyświetlany jest jako zespół:
-
trzech osi: X, Y, Z,
-
trzech płaszczyzn: XY, YZ, ZX,
-
punktu początkowego (origin).
Domyślny kolor układu odniesienia to brązowy.
Dostępne metody tworzenia układu odniesienia
1. Metoda geometryczna (Pokazana na rysunku powyżej)
Wybierz trzy odniesienia geometryczne (np. punkt, krawędź, oś, płaszczyzna, krzywa, istniejący układ odniesienia).
-
Jeśli wybierzesz krzywą lub krawędź — CSYS zostanie ustawiony prostopadle do niej w wybranym punkcie.
-
Jeśli wybierzesz powierzchnię — CSYS będzie styczny do niej w punkcie.
-
Jeśli wybierzesz inny układ odniesienia — możesz umieścić nowy CSYS dokładnie w jego początku.
Zatwierdź środkowym przyciskiem myszy.
2. Metoda 3 punktów
Wskaż trzy punkty:
-
Układ — określa położenie początku CSYS,
-
Punkt 1 — definiuje kierunek osi X,
-
Punkt 2 — określa kierunek osi Y.
Zatwierdź środkowym przyciskiem myszy.
3. Metoda 3 ściany
Wybierz trzy przecinające się płaszczyzny w celu utworzenia układu odniesienia w ich punkcie przecięcia.
4. Punkt i 2 kierunki
Wybierz jeden punkt jako początek CSYS (Układ) oraz dwa wektory (np. linie, krawędzie, osie), które określą kierunki osi.
5. Płaszczyzna, punkt i kierunek
Określ płaszczyznę (np. Z), punkt oraz kierunek (np. oś X), aby zdefiniować układ odniesienia względem istniejącej geometrii.
6. Metoda płaszczyzny widoku
Tworzy układ odniesienia równoległy do aktualnego widoku ekranu — wystarczy wskazać punkt początkowy.
7. Metoda dynamiczna
Tworzy układ odniesienia przez dynamiczne ustawienie punktu i ręczne określenie położenia CSYS w przestrzeni.
Poniżej przedstawiono wyżej przedstawione metody:
Wymagane dane wejściowe
-
Metoda – wybierz ikonę odpowiadającą wybranej metodzie.
-
Obiekty – wybierz punkty, krawędzie, płaszczyzny lub inne układy odniesienia.
-
Punkt początkowy (Układ) – miejsce wstawienia CSYS.
-
Punkty/kierunki/płaszczyzny – w zależności od wybranej metody.
Dane wyjściowe
-
Wyświetlane są osie X, Y, Z.
-
Można zobaczyć aktualną orientację i położenie CSYS.
-
Funkcja Next Solution pozwala przełączać się między alternatywnymi rozwiązaniami ustawienia.
Opcjonalne dane wejściowe
-
Offset (przesunięcie) – przesuwa nowy układ względem wskazanej geometrii.
-
Origin (alternatywny punkt początkowy) – możliwość wskazania innego początku.
-
X Point – punkt definiujący kierunek osi X.
-
Kąty obrotu X/Y/Z – obroty wokół poszczególnych osi.
-
Atrybuty niestandardowe – kolor, typ i grubość linii CSYS.
-
Automatyczna orientacja – dopasowanie orientacji CSYS na podstawie geometrii lub osi.
-
Format układu odniesienia – możliwość ustawienia domyślnego formatu.
Poniżej znajduje się zestawienie synonimów (lub odpowiedników funkcji „Insert Datum CSYS” – Wstaw układ odniesienia) stosowanych w różnych popularnych programach CAD. Obejmują one zarówno angielskie, jak i polskie nazwy, o ile producent udostępnia lokalizację.
-
Angielski: Coordinate System (CSYS) / Datum CSYS
-
Polski: Układ współrzędnych (CSYS)
Opcje wstawiania podobne: przez punkty, linie, dynamiczne manipulatory
-
Angielski: Coordinate System / UCS (User Coordinate System)
-
Polski: Układ współrzędnych użytkownika
Dostępne w środowisku części i złożeń, do eksportu, pomiarów i ustawień CAM
-
Angielski: Coordinate System / User Coordinate System (UCS)
-
Polski: Układ współrzędnych
Główne zastosowanie: CAM setup, eksport modeli
-
Angielski: Placement / Local Coordinate System / LCS
-
Polski: Lokalny układ współrzędnych
Dostępne w środowisku Assembly, Part, i A2plus
Synonimy:
układ współrzędnych użytkownika
