Wyciągnięcie po ścieżce

Umożliwia utworzenie bryły, lub powierzchni przez przeciągnięcie otwartego lub zamkniętego profilu wzdłuż ścieżki.

Operacje > Podstawowy kształt

Tworzy bryły przez przeciągnięcie profilu (otwartego lub zamkniętego) wzdłuż zadanej ścieżki. Polecenie obsługuje zarówno przekroje stałe, jak i zmienne.

Wymagane dane wejściowe:

• Profil P1: szkic, krawędzie ściany lub geometria drutowa.

• Ścieżka P2: geometria drutowa, krawędzie, szkic lub lista krzywych (ciągła stycznie).

Działanie:
Profil jest automatycznie rozmieszczany wzdłuż ścieżki na podstawie dopasowania dwóch układów odniesienia: ramki odniesienia profilu i lokalnej ramki ścieżki. Przekształcenia takie jak skala, skręcenie i przesunięcie mogą być liniowe lub zmienne.

Opcje dodatkowe:

• Boolean: dodanie, usunięcie, przecięcie lub baza.

• Ramka odniesienia: definiowana automatycznie, wzdłuż ścieżki lub wskazana ręcznie.

• Sterowanie skrętem i kierunkiem profilu: minimalny skręt, styczny do ścieżki, prostopadły do osi, itp.

• Rozszerzenie ścieżki: liniowe, kołowe, odbite, zanikające.

• Odsunięcia: wewnętrzne/zewnętrzne, pogrubienie, pogrubienie symetryczne.

• Skala: stała, liniowa lub zmienna wzdłuż ścieżki.

• Skręt: stały, liniowy lub zmienny (np. z atrybutami punktowymi).

• Zaślepki końcowe: domknięcie otwartych profili.

• Tolerancja lokalna, łączenie powierzchni stycznych, minimalizacja danych NURBS.

 

Przykłady użycia:

• Tworzenie podstawowych i zmiennych kształtów.

• Dodawanie lub odejmowanie geometrii od bryły istniejącej.

• Modelowanie rur, przewodów, kanałów, elementów organicznych.

 

Poniżej szczegółowe opisanie poszczególnych zakładek funkcji:

 

Opcje orientacji profilu (Orientation Tab)

Podczas tworzenia bryły za pomocą Sweep Shape, profil jest umieszczany wzdłuż ścieżki na podstawie tzw. układu odniesienia (ramy). Istnieją dwa układy:

• Układ odniesienia (Reference Frame): Określa początkową orientację profilu w przestrzeni.

• Lokalna rama ścieżki (Local Frame): Tworzona na każdym punkcie ścieżki — służy do rozmieszczenia profilu wzdłuż ścieżki.

Bryła powstaje przez dopasowanie ramy odniesienia do lokalnej ramy wzdłuż ścieżki i wygładzenie przejść między kolejnymi profilami.

---

Opcje ustawienia ramy (Frame)

• Domyślny układ profilu (Default Frame): Używa pierwotnej orientacji profilu.

• Na przecięciu (At intersection – domyślnie): Buduje ramę w miejscu przecięcia płaszczyzny profilu z krzywą ścieżki; jeśli brak przecięcia, rama tworzona jest na początku ścieżki.

• Na początku ścieżki (At Path): Rama bazuje na początku ścieżki.

• Wzdłuż ścieżki (Along Path): Rama bazuje na profilu; ścieżka jest dopasowywana lokalnie.

• Wskazana (Selected): Użytkownik wybiera płaszczyznę lub ścianę jako odniesienie. Umożliwia to wykorzystanie profilu umieszczonego poza początkiem ścieżki.

---

Kierunek sekcji (Section control)

Określa kierunek osi Z (czyli orientację profilu) wzdłuż ścieżki:

• Styczna do ścieżki (Tangent to Path – domyślnie): Oś Z jest styczna do ścieżki.

• Styczna do krzywej (Tangent to curve): Oś Z styczna do wskazanej krzywej.

• Równoległa do płaszczyzny (Parallel to plane): Oś Z równoległa do wybranej płaszczyzny.

• Stały kierunek (Fix direction): Oś Z zgodna z wybranym wektorem.

---

Kontrola skrętu (Twist control)

Określa sposób skręcania profilu wzdłuż ścieżki (czyli jak zmienia się oś X/Y):

• Minimalny skręt (Minimum Twist – domyślnie): Najmniejsza możliwa rotacja profilu.

• Przez krzywą (Through curve): Kierunek X od środka lokalnej ramy do przecięcia płaszczyzny XY z wybraną krzywą.

• Prostopadle do osi (Perpendicular to axis): Oś X prostopadła do wybranej osi.

• Normalna do ściany (Face normal): Oś Z styczna do ścieżki, a oś X wyznaczona jako iloczyn wektorowy osi Z i normalnej do wskazanej ściany.

---

Rozszerzenie ścieżki (Extension Tab)

Opcje w tej zakładce pozwalają wydłużyć ścieżkę na początku i/lub na końcu, aby utworzyć bardziej zaawansowany kształt lub ułatwić dalsze operacje modelowania.

●  Wydłuż początek (Extend Start)

Pozwala wydłużyć początek ścieżki o zadaną odległość. Wydłużenie odbywa się wzdłuż kierunku stycznego do ścieżki w jej punkcie początkowym.

● Wydłuż koniec (Extend End)

Analogicznie — wydłuża koniec ścieżki wzdłuż jej kierunku stycznego w punkcie końcowym.

● Zachowaj oryginalną ścieżkę (Keep Original Path)

Jeśli zaznaczone, pierwotna (nieprzedłużona) ścieżka zostanie zachowana jako osobny obiekt. Może to być przydatne do dalszego użycia np. w innych operacjach.

---

Przekształcenie (Transform Tab) – Skalowanie (Scale)

Zakładka ta umożliwia zmienianie rozmiaru przekroju (profilu) wzdłuż ścieżki.

● Typ skalowania:

● Atrybuty skalowania (dla Variable):

• Punkt (Point) – wybierz punkt na ścieżce, gdzie ma być przypisany atrybut.

• Współczynnik skali (Scale Factor) – określ wartość powiększenia/pomniejszenia w wybranym punkcie.

• Typ skali (Scale Type) – wybierz sposób skalowania:

  • Uniform (jednakowe w każdym kierunku),

  • X only, Y only, Z only – tylko wzdłuż wybranej osi.

● Spłaszczenie lokalne (Make scale locally flat)

Pozwala ustawić stałą wartość skali w wybranym punkcie (zamiast płynnej zmiany).

---

Przekształcenie (Transform Tab) – Skręcenie (Twist)

Zakładka ta umożliwia skręcanie profilu podczas przesuwania wzdłuż ścieżki.

● Typ skrętu:

● Atrybuty skrętu (dla Variable):

• Punkt (Point) – wybierz punkt, gdzie dodany będzie atrybut skrętu.

• Kąt skrętu (Twist Angle) – określ wartość skrętu w tym miejscu.

● Spłaszczenie obrotu (Make rotation locally flat)

Umożliwia ustawienie stałej wartości skrętu w wybranym punkcie.

---

Ustawienia - Tolerancja

Zakładka zawiera ustawienia dokładności i zakończenia bryły.

---

● Zamknięcie przekroju (Ending caps)

Określa sposób domykania początku i końca bryły powstałej w wyniku przeciągnięcia profilu wzdłuż ścieżki:

 

 

Poniżej tabela synonimów polecenia Wyciągnij po ścieżce (Sweep Shape) w różnych programach CAD — z nazwami po polsku i angielsku oraz krótkim opisem funkcji: